Güvercin düşmanı yırtıcı kuşları tanımaya devam ediyoruz;
Kısaca kartalgiller diyebileceğimiz doğanların, şahinlerin, çaylakların ve atmacaların çoğu bir ağacın üst dallarında, ya da bir yarın kıyısında değneklerden iri bir yuva bina ederler. Yuvanın yapımında kuşların erkeği de, dişisi de vazife alır. İri türlerin, yuvaları için oldukça kaim dalları tedarik etmeleri kolay değildir. Örneğin, kartallar kanatlarını katlayarak
kendilerini yüksekten koyverirler ve göz koydukları dalı güçlü pençeleriyle kavrayarak düşüş hızının verdiği kuvvetle kırarlar. Yuvarlağımsı ve pürüzlü kabuklu olan yumurtalarının sayısı ender olarak beşi geçer. Havla örtülü olarak dünyaya gelen yavrular ağır gelişirler. Uçmaya alıştıktan sonra bile, ta ki avlanma sanatını öğrenene kadar büyükleri tarafından beslenirler.İnsanoğlu tarafından büyütülen genç gündüz - yırtıcıları avlanmayıyavaş yavaş içgüdüleriyle öğrenirler, fakat bu ağır bir eylemdir. Tabiatta, ta ki kendileri avlanmayı öğreninceye kadar büyükleri tarafından beslenilmeye ihtiyaç gösterirler.
Bazı gündüz - yırtıcısı türleri ölünceye kadar bir arada kalmak üzere birleşirler ve her yıl üst üste aynı yuvayı kullanırlar. Eşlerden biri ölecek olursa, öbürü vakit kaybetmeden kendine yeni bir eş bulur ve bu, bir mevsim boyunea birkaç kere tekrarlanabilir.
Gündüz - yırtıcıları vakit vakit kuş ve kümes hayvanı avlarlarsa da, pek azı bunu âdet haline getirir. Öyle olduğu halde, çiftçilerle avcılar bu kuşları görür görmez vurmaya çalışırlar. Halbuki gündüz - yırtıcıları daha çok fareler, sıçanlar ve başka zararlı kemiricilerle beslendiklerinden, insanlara faydalıdırlar. Esasen gündüz - yırtıcıları tarafından öldürülen küçük kuş sayısı, herhangi bir türün üzerinde belirli bir tesiri olamayacak kadar sınırlıdır. Kuşların yaşamasını etkileyen başlıca unsurlar yiyecek durumu ile kış mevsiminde sığınacak yerlerin varlığıdır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder